Nad głębiami / V

Gdy nas ciemności otaczają wszędzie,
W swej zacieśnionej zatrzymując sieci,
Wzrok nasz nie sięga za drogi krawędzie
I nie pytamy: Co za nią? jak dzieci.

Lecz niech kto światło na drodze roznieci
To, choć wzrok szerszy widnokrąg posiędzie,
Dokoła miejsca, które blask oświeci,
Otchłań ciemności jeszcze większą będzie.

Wraz z blaskiem wiedzy zdobytej płomienia,
W miarę, jak widzeń krąg się rozprzestrzenia,
Wciąż obszar mroków nieprzebytych rośnie...

I to, co dostrzec możemy, jest niczym
Przed tym nieznanym, skrytym, tajemniczym,
Co nam mrok wieczny zasłania zazdrośnie.

Oznacz znajomych, którym może się przydać

Dowiedz się więcej

1 Analiza porównawcza utworów Oda do młodości i Do młodych
2 Limba – analiza i interpretacja
3 Ach, jak mi smutno - analiza i interpretacja

Komentarze
artykuł / utwór: Nad głębiami / V

Tagi:

Adam Asnyk / Nad głębiami / V