Szkoda!

Szkoda kwiatów, które więdną
W ustroni,
I nikt nie zna ich barw świeżych
I woni.
Szkoda pereł, które leżą
W mórz toni;
Szkoda uczuć, które młodość
Roztrwoni.
Szkoda marzeń, co się w ciemność
Rozproszą,
Szkoda ofiar, które nie są
Rozkoszą;
Szkoda pragnień, co nie mogą
Wybuchać,
Szkoda piosnek, których nie ma
Kto słuchać.
Szkoda męstwa, gdy nie przyjdzie
Do starcia,
I serc szkoda, co nie mają
Oparcia.

Oznacz znajomych, którym może się przydać

Dowiedz się więcej

1 Adam Asnyk - charakterystyka twórczości
2 Do młodych – analiza i interpretacja
3 Ach, jak mi smutno - analiza i interpretacja

Komentarze
artykuł / utwór: Szkoda!

Tagi:

Adam Asnyk / Szkoda!